Հարցազրույց «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր Արթուր Հովհաննիսյանի հետ

- Ձեր խմբակցության նախկին լրագրող պատգամավորներով շրջանառության մեջ եք դրել «Զանգվածային լրատվության մասին» օրենքում փոփոխությունների նախագիծ, որը, ըստ տրվող գնահատականների, նաև սահմանափակումներ է բերելու: Ինչո՞ւ հենց նախկին լրագրողներդ որոշեցիք փոխել օրենքը:

- Մենք որևէ հնարավորություն կամ իրավունք չենք սահմանափակում: Ասում ենք՝ կան տեղեկատվության աղբյուրներ, որոնց ստեղծողի, ստեղծման վայրի և կառավարման մասին որևէ մեկը տեղեկություն չունի: Մենք չենք անդրադարձել տեղեկատվության տարածման դրույթին: Արձանագրում ենք, որ լրատվամիջոցները, հղում տալով, տեղադրելով ակտիվ լինք և արծարծելով անհայտ աղբյուրների անուններն իրենց նյութերում, ընթերցողների շրջանում դրանց համար լեգիտիմ լրատվական աղբյուրի տպավորություն են ստեղծում: Մենք ասում ենք՝ մի՛ գովազդեք մի բան, որի ծագումնաբանության ու նպատակների մասին որևէ տեղեկություն չկա:

Երկու-երեք տարի առաջ, երբ տելեգրամյան ալիքները չկային, նման խնդիրներ չունեինք: Լրագրողն իր տեղեկությունն ստուգում էր այլ աղբյուրներից և իր հայեցողությամբ որոշում՝ հրապարակել այն կամ ոչ: Մենք ասում ենք՝ առանց այդ աղբյուրները գովազդելու կարող եք օգտվել դրանց հրապարակումների բովանդակությունից, եթե ձեզ հետաքրքիր է:

-Այնուամենայնիվ, ինչո՞ւ եք նման սահմանափակում առաջարկում:

-Կարող է, չէ՞, լրատվամիջոցը տարածել մի աղբյուրի հրապարակում, որը բացված լինի Ադրբեջանում: Նախագիծը տեղեկատվության տարածման սահմանափակում, հեղինակային իրավունքի խախտում չի ենթադրում: Որևէ կետով չի սահմանափակվել նաև տեղեկատվության աղբյուրի պաշտպանությունը: Հետևաբար, հարց է առաջանում, երբ մենք որևէ մեկի իրավունքը չենք սահմանափակում, մեր ընդդիմախոսներն ո՞ւմ իրավունքներն են պաշտպանում: Անհայտ ծագում ունեցող տելեգրամյան ալիքների՞, ֆեյսբուքյան էջերի՞: Նախագծում կա ֆինանսական հաշվետվությանը վերաբերող մի կարևոր հատված: Դրա համար պետք է շնորհակալություն հայտնեմ մեդիափորձագետներին և ՀԿ սեկտորի մեր գործընկերներին: ԵՄԱ նախագահ Բորիս Նավասարդյանը, ԽԱՊԿ ղեկավարԱշոտ Մելիքյանը մեզ տվեցին կոնսեսուսային մի նախագիծ, որի ֆինանսական թափանցիկության մասը, առանց տառ փոխելու, ներառել ենք նախագծում:

Եվ կա նախկին նախարար, ով գործի է դրել իր ռեսուրսները, ընդդիմության ներկայացուցիչներ, ովքեր ասում են, թե կբողոքեն եվրոպական կառույցներին: Նրանց անհանգստացրել է, որ ֆինանսական թափանցիկության մասին փոփոխություններով պարտադրում ենք հրապարակել 10 տոկոս և ավելի բաժնեմաս ունեցող մարդկանց, լրատվամիջոցների կառավարման վրա ազդեցություն ունեցողների անունները, և մեծացրել ենք պատժաչափերը խախտումների դեպքում: Քարոզչամեքենայի վերածված լրատվամիջոցների հետ կապ ունեցող որոշ քաղաքական գործիչներ մեզ քննադատելով քողարկում են իրենց վախերը:

-Նաիրա Զոհրաբյանի՞ն նկատի ունեք:

-Նրան և Արփինե Հովհաննիսյանին, ով բավական ակտիվ քննադատում է, ինչն ինձ ավելի է զարմացնում:

- Նրանք սեփականությո՞ւն ուեն լրատվամիջոցներում:

- Հնարավոր է: Կամ միգուցե ազդեցություն ունեն լրատվամիջոցների կառավարման վրա, օրինակ, ունեն իրավաբանական այդ անձի տնօրենին նշանակել-ազատելու լիազորություն:

- Իսկ ճի՞շտ են տեղեկությունները, որ քննարկում եք էթիկայի հանձնաժողով ստեղծելու մեխանիզմները փոխելու և համապատասխան նախագիծ ներկայացնելու հարցը:

-Այո: Մինչ պատերազմը մենք գրեթե հասցրել էինք մեր գաղափարներին նախագծի տեսք տալ: Եվ հիմա, երբ ասում են՝ զբաղվեք ձեր էթիկայով, ինչո՞ւ եք ընկել լրագրողների հետևից, ասում եմ, մենք մեր էթիկայով զբաղվում ենք: Մոտ ապագայում կստեղծվի էթիկայի հանձնաժողով, կլինի էթիկայի կանոնագիրք: Եթե պատգամավորները լրագրողների հետ շփումներում խախտում են էթիկայի կանոնները, հանձնաժողովը հնարավորություն կտա քննելու այդ հարցերը: Իմ առաջարկն է, որ էթիկայի հանձնաժողովը հնարավորություն ունենա քննություն սկսել ոչ միայն ստացված հայցերով, այլ նաև՝ սեփական նախաձեռնությամբ: Ես ուզում եմ հասկանալ՝ իսկ լրատվամիջոցները ե՞րբ են իրենցով զբաղվելու, ե՞րբ են գնալու դեպի ինքնակարգավորում: Խոսքը, իհարկե, բարեխիղճ լրագրող-լրատվամիջոցների մասին չէ: