Հարցազրույց «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր Վահագն Հովակիմյանի հետ

-Արտակ Դավթյանի նշանակման մասին հրամանագիրը ՀՀ նախագահը չստորագրեց, հետ ուղարկեց վարչապետին, նա՝ դարձյալ նախագահին, նախագահը չստորագրեց: Վերջում նախագահը չստորագրեց հրամանագիրը: Հիմա ԳՇ պետի պաշտոնում Արտակ Դավթյանը նշանակված համարվո՞ւմ է:

-Դեռևս ոչ: Նախագահը պահպանեց այն նույն ընթացակարգը, ինչպես արեց ԳՇ պետին ազատելու դեպքում: Իրավական տեսանկյունից համարժեք մոտեցում ցուցաբերեց: Որ ընթացակարգով տեղի է ունեցել ազատումը, նույնով տեղի կունենա նաև նշանակումը: Նախագահը երեկ հայտարարեց, որ չի ստորագրում և չի էլ դիմում Սահմանադրական դատարան: Օրենսդրությամբ պահանջվում է 8-օրյա ժամկետ, որից հետո ԳՇ պետը իրավունքի ուժով կհամարվի նշանակված:

-Ի՞նչ խնդիր կա նախագահականի և կառավարության միջև, սա հակամարտության նշա՞ն է:

-Խնդրում եմ, էլի, հակամարտություն կամ նման այլ եզրույթներ մի՛ օգտագործեք: Նախագահն ունի իր լիազորությունները, որոնցից էլ օգտվում է: Ի՞նչ համակարտություն, հակառակվել: Այդ լիազորությունները հենց տրված են, որ նախագահը որոշի օգտվե՞լ, թե՞ ոչ: Հիմա նախագահը որոշել է օգտվել, ի՞նչ հակամարտություն: Նրան տրված է լիազորություն, որ, օրինակ, վարչապետի հետ չհամաձայնի:

-Ստացվում է՝ երկու ինստիտուտների միջև կա տարաձայնություն, համագործակցություն չի կայանում:

-Չէ՛, չէ՛: Այստեղ հակամարտություն կամ առճակատում փնտրել պետք չէ: Նման բան ուղղակի լինել չի կարող:

-Նախագահի այս վարքագիծը չի՞ խորացնում եղած քաղաքական լարվածությունը:

-ԳՇ պետի ազատման պրակտիկան կրկնվեց նաև նշանակման դեպքում, և ճիշտ չի լինի ասել, որ սա լարվածություն է առաջացնում:

-Այդ դեպքում, ի՞նչ խնդիր է լուծում նախագահը:

-Այդ հարցը երևի պետք է տաք նախագահին կամ նրա աշխատակազմին: Զուտ իմ տպավորությամբ նույն մոտեցումն է ցուցաբերում, ինչ ԳՇ պետի ազատման դեպքում: Այսինքն, մոտեցման փոփոխություն չկա նաև նշանակման հրամանագիրը չստորագրելիս:

-Իշխող ուժի և ընդդիմության երկխոսությունն էլ չի ստացվում, քաղաքական ճգնաժամը ինչպե՞ս պետք է հանգուցալուծել:

-Այն, որ երկրում կա քաղաքական ճգնաժամ, դա ոչ ոք ո՛չ հերքում է, ո՛չ թաքցնում: Արդեն 3-4 ամիս է այդպես: Այդ քաղաքական ճգնաժամը պետք է լուծել քաղաքական ճանապարհով: Իսկ քաղաքական ճանապարհը ընտրություններն են: Դրա համար վարչապետը մարտի մեկին երկրորդ անգամ այդ մասին առաջարկ հնչեցրեց: Նա ասաց՝ եկեք, քննարկենք և գնանք արտահերթ ընտրությունների, թող ՀՀ քաղաքացիները որոշեն՝ որ քաղաքական ուժը կլինի մեծամասնություն և այլն:

-Ընդդիմությունը, կարծես, դեմ չէ արտահերթ ընտրությունների անցկացմանը, նրանք ասում են՝ թող վարչապետը հրաժարական տա, գնանք ընտրությունների:

-Տեսեք, արտախորհրդարանական ընդդիմությունն ասում է՝ իշխանությունը տվեք ինձ, ես մեկ տարի հետո ընտրություն կկազմակերպեմ: Եվ դա ասում են այն ուժերը, որոնք 20 տարի կեղծել, ապականել են մեր ամբողջ ընտրական համակարգը: Հասկանո՞ւմ եք: Այդ ուժերը, որոնք պղծեցին ընտրական համակարգը, ասում են՝ իշխանությունը տվեք մեզ, մենք էլ մեկ տարի հետո ընտրություն կկազմակերպենք: Թե ինչ ընտրություն կկազմակերպեն, դա բոլորին է հայտնի: Բայց դա խաբեություն է, դրանով քաղաքական ճգնաժամ չի լուծվում, քաղաքական ճգնաժամը պետք է լուծվի քաղաքական ճանապարհով: Այն, որ ինչ-որ մարդիկ երազում են վերադառնալ իշխանության, քաղաքական ճգնաժամի լուծում չէ: Դա նրանց երազանքն է:

-Ի դեպ, օրեր շարունակ Բաղրամյան պողոտան փակած ցուցարարները մի քանի օր է՝ փակել են նաև ԱԺ-ի ծառայողական մուտքը Դեմիրճյան փողոցից: Բաց մնացել է միայն տնտեսական մուտքը: Անհարմարություններ առաջացրե՞լ է Ձեր համար այդ ակցիան:

-Ազգային ժողովն ունի երեք մուտք, որոնք անկախ անվանումներից, հավասարազոր մուտքեր են: Քաղաքացիները կարող են ԱԺ շենք մտնել միայն անցակետով, իսկ, օրինակ, աշխատակազմը երկու մուտքով ելումուտ է անում: Նույն պատգամավորները բոլոր մուտքերով ելումուտ անելու հնարավորություն ունեն: Անվանումները ոչինչ չեն փոխում, շատ է եղել, որ ես տնտեսական մուտքից եմ օգտվել, որովհետև այդ մուտքը իմ աշխատասենյակին մոտ է, ինձ այդպես ավելի հեշտ է:

-Նախագահը հրավիրել է քաղաքական ուժերին հանդիպման, հնարավո՞ր է՝ որևէ լուծում լինի այս վիճակից դուրս գալու: Չնայած հայտնի է, որ հրապարակում կանգնած ընդդիմությունը մերժել է հանդիպման հրավերը:

-Այո, ընդդիմությունը մերժել է հանդիպման հրավերը, բացի «Լուսավոր Հայաստանից»:

-«Բարգավաճ Հայաստանը» դեռ չի պատասխանել:

-ԲՀԿ-ն ինչպես հասկանում եմ, 17-ի մեջ է, և եթե 17-ը ասում է, որ չի մասնակցելու...

-Այսինքն՝ Փաշինյան-Ծառուկյան երկխոսությունը չի՞ ստացվում:

-Չգիտեմ, այդ հարցով պետք է խնդրեմ դիմեք վարչապետի աշխատակազմ: Ես մանրամասն տվյալների չեմ տիրապետում: Ես կարող եմ եզրահանգումներ անել ըստ տարածված տեղեկությունների:

-Վերջին հարցումների մասին. Միջազգային հանրապետական ինստիտուտի անցկացրած հարցումների համաձայն, հարցվածների միայն 33 տոկոսն է պատրաստ ձայն տալ իշխանություններին: Ձեր քաղաքական ուժի վարկանիշը անկո՞ւմ է ապրում, սպասո՞ւմ էիք նման պատկեր:

-Այն, որ պատերազմից հետո մեր վարկանիշը պետք է անկում ապրեր, պարզ էր: Ընդհանրապես, ցանկացած քաղաքական ուժ, որը ստանձնում է իշխանություն, պետք է պատրաստ լինի վարկանիշի անկման: Ողջ աշխարհում է այդպես: Իշխանություն ունենալը երբեմն ենթադրում է որոշումներ, որոնք հանրության մի շերտի մոտ կարող են նաև միանշանակ չընկալվել կամ դժգոհությամբ ընկալվել: Իշխանության «բեռն» է, որ քաղաքական ուժը ստանձնում է իշխանություն և պաշտոնավարման ընթացքում ունենում է վարկանիշի անկում: Ամբողջ աշխարհում է այդպես: Իշխանությունը հետո դառնում է ընդդիմություն: Դա ժողովրդավարության կանոնն է:

-Դա չի՞ նշանակում, որ չեք արդարացնում ձեզ ընտրած հանրության հույսերը:

-Հիմա, երբ ունենք պատերազմի դառը ու ծանր արդյունքները, վարկանիշի անկումն սպասելի էր, նույնիսկ՝ բնական: Եթե նայեք այդ նույն թվերին, կտեսնեք, որ մեծամասնությանը հաջորդող քաղաքական ուժը իր վարկանիշով «Բարգավաճ Հայաստանն» է, որն ընդամենը 3 տոկոս ձայն է ստացել: Այդ վարկանիշի անկումը հարվածել է բոլոր քաղաքական ուժերին:

-Ակտիվ քաղաքականություն է վերադարձել Ռոբերտ Քոչարյանը…

-Այո, նա, ըստ այդ հարցման, ունի ընդամենը 2 տոկոս վարկանիշ:

-Ձեր ընդդիմախոսներն ասում են, որ իշխանությունը ակտիվացրեց Քոչարյանին:

-Այդպես ասում են ընդդիմադիր որոշ շրջանակներ՝ իրենց անգործությունն ու չկայացվածությունը բարդելով ուրիշների վրա: Շատ վատ է, որ ընդդիմադիր դաշտի քաղաքական ուժերը, որոնք հավակնում են դառնալ դերակատար, քաղաքական մեծամասնությանը այլընտրանք, մտածում են, թե քաղաքական մեծամասնությունը պետք է աճեցներ իրենց: Նրանց թվում է, թե մենք պետք է իրենց արհեստական ընդդիմություն դարձնեինք, ու իրենք այդպես դառնային քաղաքական դերակատա՞ր: Քոչարյանը հսկայական ֆինանսական ռեսուրս ունի, ու բնական է, որ այդ ռեսուրսով դժվար չէ քաղաքական գործընթացներ սկսելը:

-Դուք մրցակից չե՞ք համարում նրան:

-Իհարկե՝ ոչ: Քոչարյանը մեզ ի՞նչ մրցակից: Էդ մարդկանց ամբողջ երազանքը թալանելն է: Նորից թալանելը: Իրենց պատկերացրածը մեր երկրի հետ կապ չունի, իրենք հոգով, սրտով մեր երկրի հետ կապ չունեն: