Հարցազրույց ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խմբակցության ղեկավար Արթուր Վանեցյանի հետ։

-Պարոն Վանեցյան, նախօրեին մամուլը գրել էր, որ առաջիկայում պատգամավորի մանդատը վայր կդնեք: Այս հարցը խմբակցությունում քննարկե՞լ եք, և արդյո՞ք սա միայն Ձե՞ր, թե՞ խմբակցության որոշումն է:

-Խմբակցությունում նման քննարկում չկա, դա մամուլի կողմից գուցե իմ հայտարարությունների հիման վրա արված վերլուծություն է: Ես այս պահին մանդատը վայր դնել-չդնելու խնդիր չեմ դրել, ես դրել եմ խնդիր այս պայքարում հաջողելու և մեր երկիրը, մեր մեծ հայրենիքը՝ Արցախն ու Հայաստանը, անվտանգ տեսնելու, միակողմանի զիջումներ թույլ չտալու: Դրան հասնելու համար կա միջանկյալ լուծում, որը կոչվում է իշխանափոխություն, որովհետև այս բոլոր խնդիրները ծագել են իշխանության վարած ապաշնորհ քաղաքականությունից: Եթե նկատել եք, երբ ես դարձել եմ պատգամավոր, շատ ակտիվ օրենսդրական գործունեությամբ չեմ զբաղվել, որովհետև համարել եմ, որ երկրում առկա անվտանգային խնդիրները, արտաքին ու ներքին սպառնալիքները մեզ թույլ չեն տալիս, օրինակ, քննարկել «Սնդիկի մասին» օրենքը, որը շատ կարևոր օրենք է: Որովհետև եթե չկան երկարատև անվտանգության երաշխիքներ, մնացած օրենքները, լինեն թե չլինեն, կարևոր չէ: Ուստի մանդատ դնել-չդնելը միանշանակ չէ: 

-Դուք ասում եք՝ չեմ վերադառնալու խորհրդարան:

-Եթե չհաջողենք այս պայքարում և հասկանանք, որ չի ստացվում, այդ ժամանակ որոշում կկայացնենք: Այս փուլում ես պոպուլիզմ կհամարեմ նման հայտարարություն անելը, որովհետև այս պայքարից հետո կարող է այնպես լինի, որ քաղաքական պրոցեսներից դուրս գանք, կարող է մանդատ դնենք, կարող է չդնենք: Պրոցեսը ցույց կտա: 

-Այս օրերին դիմադրության շարժումն է բողոքի ակցիաներ սկսել, մայիսի 1-ին մեծ հանրահավաք է խոստանում: Նրանց և ձեր գործողությունները սինխրոն, համաձայնեցվա՞ծ են, ունե՞ք պայմանավորվածություն, ենթադրենք, որ վերջնակետը միասին եք իրականացնելու: 

-Մենք ի սկզբանե հայտարարել ենք, որ սա ապակենտրոն, ցանցային պայքար է: Երբ ես առաջին օրը միայնակ եկա Ազատության հրապարակ, դուք տեսաք, որ «Հայաստան» խմբակցության գրեթե բոլոր պատգամավորները այցելեցին, ողջունեցին: Ինձ նաև այցելեցին արտախորհրդարանական ուժեր, հանրային դեմքեր, տարբեր մարդիկ: Երբ Իշխան Սաղաթելյանը հայտարարեց, որ իրենք են շարժում սկսում, ես ողջույնի խոսքով հանդես եկա: Երեկ տեսաք, որ մեր երթերը միացան իրար: Այս ապակենտրոն, ցանցային պայքարն, ի վերջո, մի կետում պետք է հատվի: Կհատվի Ազատության հրապարակո՞ւմ, Հանրապետության հրապարակո՞ւմ, թե՞ Բաղրամյան պողոտայում, ես չգիտեմ: Տեսնում եք՝ նաև մարզերից են շատ խմբեր միանում պայքարին: 

-Դուք օրուգիշեր այստեղ եք, հանրային ակտիվությունն ինչպե՞ս եք գնահատում, սպասվածից ավելի ակտի՞վ , թե՞ պասիվ:

-Հանրային ակտիվությունը պետք է բաժանենք երկու մասի. այն կարող է լինել անմիջական մասնակցությամբ, և կարող է արտահայտվել հանրային դաշտում հրապարակային աջակցությամբ: Եթե կհիշեք, «Հայրենիք» կուսակցությունը հայտարարել էր մեծ երկխոսության անհրաժեշտության մասին: Մեր կուսակցական ընկերները այցելում էին մարզեր, հանդիպում էին քաղաքացիների հետ, ուղղակի զարգացումներն այնքան արագացան, որ մենք ստիպված եղանք պրոցեսի մեջ մտնել ավելի արագ: Երկխոսության շարունակությունը ես փորձեցի իրականացնել այստեղ: Դա շատ-շատ մեծ էֆեկտ տվեց: 

-Այսինքն` գոհ եք: 

-Շատ գոհ եմ, երեկվա երթին չէի սպասում նման վերաբերմունք հասարակության կողմից, որովհետև չի եղել անգամ մեկ մեքենայի վարորդ, որը վրդովվել է, որը չի ողջունել: Բոլորը ողջունել են, բոլորը ծափահարել են, ազդանշանով սատարել են, պատշգամբներից մեր քաղաքացիները ողջունել են: Այսինքն՝ լայն աջակցություն ունենք: Հիմա մի խնդիր ունենք՝ այս պրոցեսին մարդկանց ֆիզիկական մասնակցություն: Եթե մենք կարողացանք դա ապահովել, մենք որևէ խնդիր չենք ունենալու: Ես համոզված եմ, որ մեր ընթացքն անկասելի է և անպայման ունենալու է արդյունք: 

-Այս ընթացքում անընդհատ խոսվում է այն մասին, որ այսօրվա ընդդիմությունը անում է ճիշտ նույն գործողությունները, որոնք անում էր Նիկոլ Փաշինյանը 2018-ին: Մարզից քայլերթ են սկսում, մայիսի 1-ին հավաքվում եք այստեղ, դուք հեծանիվ ու սամոկատ եք քշում: Ավելի կրեատիվ հնարավո՞ր չէր լինել: 

-Այստեղ տեխնոլոգիաներ չեն կիրառվում: Համացանցին, անկեղծ ասած, որոշել եմ չհետևել, որովհետև ֆեյքերով, կեղծ օգտատերերով ստեղծվող ֆոնը, որը ես գիտեմ՝ որտեղից ու ինչպես է կառավարվում, չեմ ուզում դրա մեջ մտնել ու նայել: Դա իրականությունը չէ, դա կեղծ իրականությունն է: Ինչ վերաբերում է տեխնոլոգիաներին, հավատացեք, այստեղ տեխնոլոգիաներ չեն կիրառվում: Որևէ քաղտեխնոլոգ այստեղ չկա: Սամոկատը քշել եմ, որովհետև մեր երիտասարդները որոշել էին իրազեկման երթ անել սամոկատներով, ես էլ իրենց հետ Ազատության հրապարակում փորձեցի: Ինչ վերաբերում է ավելի կրեատիվ ակցիաներին, ես չեմ կարծում, որ ավելի կրեատիվ ակցիաների մրցույթ պետք է լինի: Պետք է հասկանանք՝ ինչպես անել, որ հանրությունը մեզ աջակցի, դուրս գա փողոց և կարողանա իր խնդիրները լուծել:

-Նախորդ մեր հարցազրույցում նշել էիք, որ հանրության կողմից վստահություն չկա իշխանության նկատմամբ, բայց նաև վստահություն չկա ընդդիմության և նրա լիդերների նկատմամբ: Այս առումով ի՞նչ է փոխվել: 

-Ես ավելի կոշտ էի ասել, ասել էի՝ հնարավոր է՝ չեն սիրում ընդդիմությանը: Ես շարունակում եմ մնալ այդ մտքին, որ հանրությունը պետք է սիրի այն առաջնորդներին, այն մարդկանց, ում հետևից գնալու է: Եթե չեղավ այդ սերը, այդ վստահությունը, որևէ արդյունքի չենք հասնելու: Բայց ես արդեն ասացի, որ մենք երեկվա երթում տեսանք գրեթե 100 տոկոսանոց աջակցություն այն մարդկանց կողմից, որոնք երթի կամ բողոքի ակցիայի մասնակիցներ չէին․ սովորական մարդիկ իրենց պատշգամբներից, սովորական վարորդներ մեքենաներից, փողոցում, կանգառներում կանգնած մարդիկ, բոլորը ողջունում էին: Չհամեմատեմ այլ պրոցեսների հետ, բայց հավատացեք՝ նման հանրային աջակցություն, նման հանրային ընկալում մենք երբեք չենք տեսել: 

-Նկատի ունեք ապրիլի 23-ի երեկոյան ջահերով ե՞րթը, որովհետև նշվում էր, որ օրվա խորհրդով պայմանավորված՝ այն քաղաքական երանգ չուներ:

-Ոչ, հստակ քաղաքական մեսիջներ կային այդ երթի մեջ: Երթը կազմակերպել էր ՀՅԴ երիտասարդական թևը, բայց այն աննախադեպ էր մասնակիցների քանակով: Ես վստահ կարող եմ ասել, որ 60 հազարից ավելի մարդ է մասնակցել այդ երթին: Նախորդ տարիների մասնակիցների առավելագույն թիվը մի քանի անգամ ավելի քիչ է եղել: Ես նաև քննադատության արժանացա, երբ նկատողություն արեցի քաղաքացիներին, որոնք գոռում էին «Նիկոլ դավաճան», երբ ասացի՝ պետք չէ օրվա խորհուրդը փոխել: Հետո հանրային մեծ դժգոհություն եղավ, ասում էին՝ ինչու է Վանեցյանը նման բաներ ասում: Իհարկե, օրվա խորհուրդը կար, իհարկե, մենք գնացել էինք մեր հարգանքի տուրքը մատուցելու նահատակված մեր հայրենակիցների հիշատակին, բայց հստակ էր, որ այդ երթում չկային իշխանամետ ուժեր, չկային մարդիկ, որոնք լոյալ են քաղաքական պրոցեսների նկատմամբ: Հստակ քաղաքական կողմնորոշում ունեցող միջոցառում էր: 

-Հետևո՞ւմ եք դիտարկումներին, ըստ որոնց՝ դուք այստեղ եք Կրեմլին ձեր հավատարմությունը ցույց տալու համար, որ հրապարակում հենց այդպիսի ուժեր են հավաքվել, բայց Կրեմլը չի աջակցում նրանց: 

-Դա իշխանամերձ լրատվամիջոցների, իշխանական գործիչների հերյուրանքներն են: Բա եթե Կրեմլը չի աջակցում, իրենց տրամաբանությամբ ի՞նչ գործ ունեմ ես այստեղ: Ես այստեղ եմ մեկ նպատակով՝ սպասարկել Հայաստանի ու Արցախի պետական շահերը և սպասարկել հայ ժողովրդի ազգային շահերը, ուրիշ որևէ նպատակ ես չունեմ և չեմ սպասարկում: 

-Ինչպե՞ս եք վերաբերվում քննադատություններին, որ կոնկրետ, հստակ ծրագիր ու օրակարգ չունեք: 

-Ո՞վ է ասում, որ ծրագիր չունենք, որտեղի՞ց է հնչում դա, ի՞նչ ծրագրի մասին է խոսքը: Իհարկե, ունենք, ծայրից ծայր, 2 օր առաջվանից սկսած մինչև ավարտը: Իսկ ո՞վ է ասել, որ մենք այդ ծրագրի մասին պետք է բարձրաձայնենք: Ծրագիրը կա և դրանով գնում ենք առաջ: 

-Նաև քննադատություն կա իշխանության կողմից, որ Դուք պետության փողերը ստանում եք որպես պատգամավոր, բայց ձեր գործառույթով չեք զբաղվում, եկել եք Ազատության հրապարակ:

-Ես շատ վիրավորական խոսքեր կասեի դրա վերաբերյալ, որովհետև այդ մարդիկ, որ քննադատում են, 3-4 տարի աշխատավարձ ու պարգևավճար են ստանում ու բացի իրենց անձնական կյանքը բարելավելուց՝ որևէ պետականանպաստ գործ չեն արել: Իրենց ցանկացած գործողություն ուղղվել է պետության, երկրի հիմքերը խարխլելուն: Դրա համար էլ այսօր այս վիճակին են: Ինչ վերաբերում է կոնկրետ իմ աշխատավարձին, ես այդ աշխատավարձը ստանում եմ, այն իմ քարտի վրա է, չեմ օգտագործում, տարվա վերջին կիմանաք կամ չեք իմանա, թե այդ աշխատավարձն ինչ նպատակներով է օգտագործվել: